Tennis is oorspronkelijk Engels en wordt daar in zijn huidige vorm al gespeeld sinds het einde van de 19e eeuw. De veel gehoorde term lawn tennis wordt gebruikt wanneer de sport op gras wordt beoefend.

Het veld (circa 11 meter bij circa 24 meter) bestaat uit twee helften, van elkaar gescheiden door een net. Dat net is in het midden iets hoger dan 91 cm en aan weerszijden 107 cm hoog. De speler moet de bal met behulp van zijn racket binnen de lijnen van de helft van zijn tegenstander slaan. Het doel is de bal zo te slaan dat de tegenstander niet in staat is deze terug te slaan. Als dat lukt, krijgt de speler een punt. Die puntentelling wordt nog steeds gedaan aan de hand van het typische Britse systeem, en loopt van 0 naar 15 naar 30 naar 40 en tenslotte game. De bal (doorsnee ca. 6.5 cm) is hol en van rubber, bedekt met (bij wedstrijden in ieder geval) een gele laag. Het racket bestaat uit een handgreep, met daaraan een ovalen ring, waarbinnen snaren gespannen zijn. Enkele (Engelse) namen van manieren van slaan bij tennis zijn de forehand, backhand, topspin, smash en volley. Tennis kan in enkelspel (in totaal twee spelers) of dubbelspel (in totaal vier spelers) worden gespeeld.

Internationale wedstrijden en toernooien worden georganiseerd door de ITF (International Tennis Federation), nationaal is er de KNLTB (Koninklijke Nederlandse Lawn TennisBond). Elk seizoen worden er vier zogenaamde grandslams georganiseerd, waarvan Wimbledon de bekendste is.